Bradley: “Vaak begint de training met statistieken. Veel vrijwilligers van kerken, de scouting, voetbal-, muziek- en seniorenverenigingen weten bijvoorbeeld niet dat het werk in de afvalbranche één van de gevaarlijkste beroepen is. Werk waarbij relatief de meeste ongelukken met licht en zwaarder letsel voorkomen. Ook vertellen we over de manier waarop we werken en lichten we de werk- en veiligheidsinstructies toe. Nadat de theorie is uitgelegd, moeten de vrijwilligers een test maken. Als ze geslaagd zijn, gaan ze aan de slag met het praktijkgedeelte. Uitgedost met een hesje, stootcap, handschoenen en veiligheidsschoenen gaan ze op het terrein zelf ervaren hoe het is om achterop de wagen te staan. Eerst leg ik de knoppen uit en vertel ik hoe ze containers moeten aanbieden. We rijden ook een rondje over het terrein, waarbij de vrijwilliger achterop de treeplank staat. Aan het einde krijgen ze een pasje waarop staat dat ze zijn geslaagd.”

Ongeveer één keer in de drie maanden geeft Bradley de training aan een groep van zo’n 10 tot 20 personen. Met veel voorbeelden uit de praktijk neemt hij de vrijwilligers mee in de wereld van de afvalbranche. “Ik heb inmiddels al een hoop meegemaakt of gehoord van collega’s. We vertellen realistisch hoe alles werkt, maar we doen het ook met humor. We willen ze natuurlijk wel overtuigen en enthousiast maken voor het vrijwilligerswerk wat ze gaan doen.”